My little corner…

Een stukje uit mijn dagboek van vandaag:

‘Ik besef van Wie ik mijn kracht krijg. Nu en in het voorgaande (depressieve) jaar. Sinds ik me meer en meer verdiep in de Schriften, vaker probeer te bidden, tijd te vinden voor de tempel en ik weer actief deelneem aan de kerk, voel ik dat ik verander. Mijn eigenwaarde stijgt en al wat ik op een te hoog voetstuk geplaatst had, tuimelt voor mijn ogen naar beneden.

Ik weet dat hemelse Vader bezig is met mij. Ik durf ook meer en meer mijn zorgen bij Hem neer te leggen. Soms schrijf ik mijn zorgen, of wat dan ook, zaken waarbij ik hulp nodig heb of aandacht voor wens, op een briefje en deze steek ik in een lege bus. Ik noem het Zijn ‘brieven-bus’. Eenmaal in de bus dan laat ik mijn zorg of mijn wens daar, in Zijn handen. Het mag misschien wat kinderlijk lijken, maar het helpt… het geeft mij ruimte in mijn hoofd, in mijn hart.

Ik voel Zijn hand op mijn schouder en soms durf ik met andere ogen (Zijn ogen??) naar mezelf te kijken. Ik durf mezelf weer meer open te stellen. Ik stap onbevooroordeeld temidden van een groep mensen. Voorheen neigde ik een sticker op hun hoofd te plakken en handelde naar mijn eigen inzicht, dat nooit match-te met de werkelijkheid. Dit ging uiteindelijk dan ook altijd ten koste van mezelf. Het kostte me altijd energie. Energie die ik nu veel liever steek in het leren kennen van mensen. Het leren kennen van mezelf…. mijn ik… het blijft een groot mysterie.

Ik heb inmiddels wel begrepen waar vandaan de verandering komt. Ik weet waar ik momenteel mijn kracht en moed vandaan haal. Laat ik je verklappen – deze komt niet van mijzelf!